Monument recensies

Wat leuk om deze recensies te lezen, wij hebben de "Karekiet" gekocht van de NJHC in 1989 en wonen er nog steeds. Wij hebben altijd interesse in foto's en ander materiaal van de voormalige jeugdherberg.

Oorspronkelijk bouwjaar onbekend. Oudste bouwdelen (keldermuren en brandmuur) vermoedelijk <1500. In 2009 is een compleet verrotte eiken kelderbalk vervangen waarbij is vastgesteld dat de kapdatum van die balk ≤1430 was. In de loop der tijd is in elk geval het aanzien van de boerderij aanzienlijk aangepast waarbij de oorspronkelijke bouwvorm nog het meeste overeenkomst getoond zal hebben met de huidige kop-romp boerderij met een relatief bescheiden Huis (ca.LxB 9*5,5m) tegen de de brandmuur van de schuur aangebouwd was. In elk geval moet in de 18de eeuw het Huis (conform de eerste kadastertekeningen) de huidige breedte van ca12m hebben bereikt waarbij de voorgevel in verschillende fasen is verhoogd en aangepast waarbij de korenzolder naast breder ook hoger is geworden en teven de tuitgevel uiteindelijk (wrs. na de brand in 1874) het huidige wolfseind heeft gekregen en het huisdak uiteindelijk de zelfde hoogte en helling heeft aangenomen als dat van het schuurdak. In 1874 is de Schuur tot aan de brandmuur afgebrand waarbij 't voorhuis (keuken en overige woonverblijven achter de brandmuur in de schuur) en Huis aan de voorzijde van de brandmuur gespaard zijn gebleven. NB. tegenwoordig wordt bij m.n. Oldambster boerderijen veelal het huis (dat voor de schuur tegen de brandmuur aangebouwd staat) aangeduid als voorhuis en het oorspronkelijke voorhuis (in de schuur) van de weeromstuit steeds vaker aangeduid als achterhuis. Dit zorgt voor veel verwarring bij het lezen en begrijpen van oudere stukken. Bij herbouw van de schuur is het gehele schuurgebint vervangen en t.o.v. de kadaster tekeningen van rond 1811 met één gebintevak (golf) een aantal meter verlengd. Verder is de zij de voorset baandeuren van de westzijde van de schuurgevel naar een extra krimp in noordzijde van de schuurmuur verlegd waardoor de baan(der) sindsdien aan de voorzijde met een bochtje naar buiten liep i.p.v. zoals voordien recht van de achtergevel naar de voorgevel te lopen. Op de plaats van de oorspronkelijke voorste baandeuren is sindsdien een vensterkozijn met een 6-ruits raam geplaatst waardoor dit deel van de gevel beter aansluit bij de vensters en ramen van het huis aan dat aan de voorzijde van de brandmuur staat.

De drinkbak onderaan dit monument was bedoeld voor de trekhonden.

De vroegst bekende eigenaar van een boerderij op deze plaats was Herman Ovink, in 1633. Op de voorgevel staat het jaartal 1786, het jaar waarin het pand waarschijnlijk belangrijk verbouwd werd. Mogelijk werd toen Ni-jhuus toegevoegd. Het pand bevat een antieke keitjesvloer uit 1790

Sinds 9/6/22 ben ik de blije en trotse huurder van één van deze kleine maar fijne 'bankwoningen'. Woonkamer (13,15 m2) en keuken (9,45 m2) zijn in sommige van deze huisjes nog gescheiden. In mijn huis is de tussenwand verwijderd. Helaas kan aan de voorkant bij mij geen enkel raam open, ook de 'bovenlichten' zijn vastgezet.. Er zijn twee heel kleine ventilatieroostertjes. Aan de achterzijde, bij de keuken aan de tuinkant, kunnen wel de ramen en keukendeur open. Als 72-jarige ben ik gezegend met twee toiletten, één beneden bij de hal en één in de badkamer op de bovenverdieping. Bad- en slaapkamer hebben deels schuine wanden vanwege het dak. Op de overloop is plek voor de wasmachine. Ik bewoon een 'eindwoning', met een flinke, grotendeels (nog) betegelde tuin. -. Tegen de zijkant van het huis aangebouwd is een grote stenen berging (ca. 4m x 6m), ook met pannendak en kleine halfronde raampjes.

Dat de tribune in opdracht van de voetbalvereniging O.D.S. (Oefening Doet Slagen) werd gebouwd, is een onjuiste aanname. Zie de beschrijving op https://monumentenregister.cultureelerfgoed.nl/monumenten/522363 . Zie mijn aanvullende info bij de commentaren op https://beeldbank.regionaalarchiefdordrecht.nl/ , inventarisnummer: 556_2264. De opdracht voor de bouw werd gegeven door de commissie welke door de heer J. P. Piera, inspecteur lichamelijke opvoeding was samengesteld die in opdracht van de Gemeente Dordrecht de mogelijkheden van een sportpark aan het uitwerken was. De commissie bestond uit de heren: J. C. J. Asselbergs. W. P. Bouman. A. J. Bronkhorst. R. E. M. de Bruyn, voorzitter. W. A. Deenen, secretaris. A. J. Hollemans. P. Jas. J. O. W. F. de Kat Van Hardinxveld. J. Looy. J. Leeuwenburg. D. N. Lotsy. J. C. Moltzer. J. C. Redelé. S. Schillemans. Th. B. J. Schroots en J. Sanders. Ik lees in de Dordrechtsche Courant van 21-07-1923, op pagina 16 het navolgende bericht: "Sportpark Reeweg. Men meldt ons: In de Donderdag gehouden vergadering der Commissie voor de exploitatie van het Sportpark Reeweg is de bouw der overdekte betonnen tribune voor 1200 zitplaatsen met ijzeren kap en rood pannendak, kleed- en waschkamers, restaurant en terras opgedragen aan de Aann. Maatschappij Groeneveld alhier, terwijl het maken van een open tribune, 12 boxen, rijwielbergplaats, loketten en verdere accomodatie zal geschieden onder onder leiding van den heer C. F. Sepmeijer, architect, eveneens alhier. Het geheele werk wordt dus door Dordtenaars uitgevoerd en waar beide delen onafhankelijk van elkander zijn, zoodat zij tegelijkertijd onderhanden genomen kunnen worden, behoeft geen vrees te bestaan dat alles niet op tijd zal worden opgeleverd." De bewuste krant vindt u in de krantencollectie van het RAD.

De afbeelding van Roghman is spiegelbeeldig weergegeven.

Mijn overgrootvader, Mathijs Verweij, is tolbaas (tolgaarder) geweest bij dit tolhuis. Samen met mijn overgrootmoeder hebben zij 25 jaar met veel plezier "de tol" bediend. Alle rijtuigen, auto's, motorrijwielen enz. moesten tol betalen. Aan de kant van de weg stonden de tolbomen. 's Nachts gingen de tolbomen dicht. Regelmatig moest mijn grootvader er in de nacht uit om een auto of rijtuig door te laten. Daarom ging hij altijd laat naar bed zodat hij de tolbomen zolang mogelijk open kon houden. Mijn overgrootouders kenden bijna alle Nijmeegse koetsiers en chauffeurs. In de zomer was het erg druk, vooral op zondagmiddagen, dan had mijn overgrootvader zijn handen vol. Mijn grootouders konden met de mensen die tol moesten betalen goed opschieten. Hoewel de meesten een hekel hadden aan de tol, vooral omdat ze stil moesten houden nadat ze in volle vaart van de berg afkwamen. Soms glipte er weleens eentje door. Zelf heb ik mijn overgrootvader natuurlijk niet gekend maar een kleinzoon van hem, mijn oom, heeft de verhalen van mijn overgrootvader als jonge jongen al opgeschreven en deze deel ik nu op deze site.

Voorouders woonde hier

Het is Kasteel Hoensbroek en laat dat Heerlen maar weg!! Heerlen heeft hun eigen kasteel(tje). Zouden ze graag willen in Heerlen, die ons Hoensbroek kapot maakt!!!

Adres is Molendijk 63

Ook ik heb hier gezeten bijna 3 jaar de jaren 70 meester huur en juf jet .

Er is een katje bovenop de kantelen. Hoe lang zit ze daar al? Is er een verhaal?

Correctie bij de omschrijving: de grot is niet op ware grootte nagebouwd maar op een schaal van 1:10.

Erg boeiend, het is mijn overgrootvaders atelier en dat van de broer van m'n grootvader Marinus die zelf architect was, Antoon van Bokhoven en hun compagnons. Zij woonden in Kerkstraat en Hinthamerstraat.

Huizen van het assertype werden door Winters gebouwd in het begin van de 19e eeuw, op de vaart nz., alteveerstraat, beilerstraat en nog ergens in Assen

De in de omschrijving van de inventaris hier vermelde grote groep: Christus aan het kruis tussen de moordenaars 1614, door G(regorius) S(chyssler), is in 1944-'45 door oorlogsgeweld verloren gegaan. Het betrof een van de voornaamste kunstschatten van de St. Martinuskerk.

Beschrijving van het huis klopt maar op de foto is het huis te zien van Apostelweg 6

Het pand is van oorsprong uit 1898 en verhoogd met een extra verdieping en de toren in 1909. Het verhaal wil dat de toren een compensatie was voor Berlage voor de aantasting van zijn originele ontwerp. De dir. van de NL1845 Henny was een persoonlijke vriend en hij wist dat Berlage álles ontwierp, tot de haakjes voor de jassen aan toe.

Dit pand heb ik na brand, volledig in authentieke staat terug gerestaureerd. Voorgevel en rechterwoning zijn volledig behouden. Het is rijksmonument

Het is een woonhuis, helaas niet openbaar

Het bouwjaar voor de begane grond is 1928 en voor de 1e verdieping 1929. De sheddaken dateren van 193o

Het pand is niet uit 1917 maar in 1904 ontworpen bij Ed. Cuypers (Zie Het Huis Oud & Nieuw 3 (1905) pp. 106-111 . Een verbouwing vond plaats in 1917, ook door Ed.Cuypers. vr. groet Obbe Norbruis

In 2021 en 2022 heeft er een tweetal belangrijke en noodzakelijke herstelactiviteiten plaatsgevonden: aan de zuidzijde een vernieuwd terras vanwege o.a. betonrot; het dak is totaal vernieuwd. Beide herstelwerkzaamheden zijn perfect uitgevoerd en heeft de overplaats maar ook het Park als geheel verfraaid.

Volgens het kadaster en het bouwhistorische onderzoek is de woning uit circa 1500. De woning was vroeger langer. Van oorsprong het een keuterboer met een mini herberg voor de jagers.

Ik was nieuwsgierig geworden naar dit grafmonument n.a.v. het lezen van het boek van Annejet , Fortuna’s kinderen. Het kostte wat moeite om het te vinden, omdat het geheel verstop, omgeven, is door groen. Het gaf me een bijzonder gevoel hier te staan. Jammer dat er geen openingstijden tijden vermeld zijn.

Hele mooie en goede beschrijving. Het werk van Chris Lebeau is echt heel bijzonder. Hopelijk komen er weer tijden waarop de kerk open is en het werk weer zichtbaar wordt. Echt heel speciale kunst. Leiden zou dit zichtbaar moeten maken.

Ik bezit nog oude aanzichtkaarten van mijn vaders Diensttijd. 1935? Interesse

Mooie locatie

Samen met mijn vrouw zijn wij de oorspronkelijke opdrachtgevers voor de nieuwbouw van het op de foto weergegeven vakwerkhuis, Wij hebben de bouwgrond inclusief de tekening en bouwvergunning in 1987 verkocht. Na de verkoop is het rechter deel er bij gepland en gerealiseerd. Een prachtig romantisch pand. Maar..... NIEUWBOUW