Monument recensies

Matthijs (reactie review) ga lekker in een buitenwijk wonen in een vinex buurt o.i.d. Een binnenstad, zoals Winschoten die heeft, met een prachtige historie, waaronder dit architectonische hoogstandje; daar ben jij maar een passieve ondankbare en vluchtige voorbijganger in.

Veel geweest.mijn opa en oma hebben er in gewoond

Het commentaar (2 jan. 2022) van Dhr. J.P.A. M. Vermeij -kenner van het gebied- is steekhoudend. Echter er zijn veel details en sierende elementen van de aanleg verdwenen, vervallen of overwoekerd. Denk aan het graf van de bouwer van het landhuis Lucas van der Borch, de oranjerie, rustieke paviljoen(tje)s in hout en riet, bruggen, hekwerken en sokkels. Zo zijn de vier vazen (vaten) die het grafperk van baron Lucas bepaalden (bewierookten)verplaatst naar achter het landhuis en is het beeld van moeder en kind in het park verdwenen (gestolen?). Kenners weten de overwoekerde grafhoogte van baron Lucas nog steeds te vinden, daarbij bestormd door levende wachters: teken. Liefhebber wil ik aanbevelen: Heimerick M.J. Tromp: De Nederlandsche Landschapsstijl in de achttiende eeuw. Sidestone Press 2012. Geen uitgebreide beschrijving van Hon(d)sdonk maar wel gewaardeerd en benoemd in register. Wat nog nooit eerder is beschreven zijn de drie centrale vensters in de midden risaliet (eerste etage) van het landhuis. Deze zijn van buitenproportioneel formaat: reuzenvensters. Dit in uitzondering op de vele voorbeelden in de contemporaine landhuis-bouw. In de formele aanleg van baron Lucas waren hierop drie toegangsdreven gericht. De monumentale verharde toegangsdreef vanuit Chaamseweg met rhododendrons dateert van midden 19e eeuw!

Een heerlijke plek om te wandelen met mijn twee hondjes en te kijken en luisteren naar de vogels die er in heel veel soorten aanwezig zijn. In het voorjaar verschijnen weer de sneeuwklokjes en wat later het speenkruid, ongelooflijk zo veel er dan staat. En die gekke loopeenden bij de vijver. Als het weer wat lichter wordt kom ik in de avond ook graag, met de hondjes, even lekker struinen. Ik heb er in de schemering ook wel kleine vleermuizen gezien boven het smalle slootje.

Gezien het uitblijven van een reactie en aanpassing op het bericht hierboven (uit 2019 alweer) denk ik niet dat het veel zin heeft, maar inderdaad: de Vier Jaargetijden staan nu nabij de Stadsschouwburg op de Nassausingel in Nijmegen.

Ik ben daar eind 1960 komen wonen. Ik was toen bijna 7 jaar. namen die ik mij herinner zijn majoor vd Berg, majoor van Lith en een zuster die Sonja heette. Het liedje van Rob de Nijs uit die tijd 'Voor Sonja doe ik alles' staat in mijn geheugen gegrift. Tot mijn 10e heb ik daar gezeten. Ik heette daar trouwens Enrico Meeuwisse.

Het rechter deel van het gebouw werd het Chirurgie A gebouw genoemd en het linker deel: Chirurgie B. Hierin was de Keel-, Neus- en Oorheelkundekliniek gevestigd. De chirurg van Hildo Krop op de gevel boven beide deuren zou zo maar Hendrik Burger kunnen zijn, KNO-arts en eerste hoogleraar in dat vak van 1905-1935. Het beeld lijkt op Burger en het zou een waardering kunnen zijn voor 30 jaar hoogleraarschap. Wanneer de KNO vanuit het BG naar het WG is verhuisd, is mij niet duidelijk.

Inderdaad, het boek van Annejet "Fortuna's kinderen, geeft een prachtig beeld van de geschiedenis van de familie

Leuke ontdekking, als je denkt dat je Haagse roots hebt en dan ontdekt dat ze oorspronkelijk uit Hattem komen en dan ook nog het Pand der liefde in bezit hadden,is dat erg verrassend.

De renovatie van de Lindesluis is in februari 2022 opgeleverd. Het voegwerk van de landhoofden en middenpeiler zijn gerestaureerd, de deuren zijn vervangen en de remmingswerken zijn vernieuwd. Het restauratie is uitgevoerd door Nagelhout uit Woudsend.

Beide klokken zijn originele Hemony’s. Er is geen sprake van klokkenroof in de oorlog. Beide klokken zijn indertijd gemerkt met een, M. Thans nog zichtbaar

Bij werkzaamheden in deze loods U, werkte ik als 16/17 jarige samen met een oudere werknemer (een Pool) om elektromotoren te plaatsen op de nieuwe kraan (loopkat) voor het nieuw aangebouwde gedeelte van de loods. Omdat de bestaande kraan nog in werking was stonden wij dicht bij de voeding kabels en werden door ons afgedekt met grote kartonnen platen. Toen we met de nieuwe enkele meters moesten verplaatsen en we beter uitkwamen met de dakspanten om er een klein takeltje aan te hangen om de motoren op hun plaats te krijgen. Uiteraard moest dit gebeuren met behulp van de oude kraan. Aan beide kanten moesten we dus ter hoogte van de rail een draadeind door de constructie gaten van beide kranen monteren. Toen dit gebeurt was en we weer op rail hoogte de draadeinden weer losgemaakt hadden, goed opletten waar je voeten neer zet om weer naar boven te klimmen en zonder omhoog te kijken maar naar mijn voet die maar net op een randje van de constructie paste, grijp ik zonder te kijken dus met 2 handen een 380 volt voeding kabel vast, de kartonnen isolatie platen waren immers op hun plaats gebleven. Ik werd meters heen en weer geslingerd, maar dit was niet zo, het kon niet eens vanwege de kleine ruimte tussen kraan en muur, en tijdens dat slingeren een vuurrode gloed in mijn ogen. Dankzij het wegglijden van mijn voet met rubber zool, verloor ik het kontakt met aarde en dat redde mijn leven. Dit verhaal kreeg nog nasleep voor de directie van Smit, ik had daar zo hoog niet mogen zijn op mijn leeftijd volgens de arbeidsinspectie, als mijn voet niet voortijdig was weggegleden had ik het niet overleefd volgens de deskundigen, iedereen beneden in de loods zou te laat zijn geweest om de stroom spanning uit te schakelen. A.Lodder- Rotterdam (31-07-1932)

Ik heb een boekje Hollanse jonglieden en Indische landbouw uitgave Koloniaal Landbouw Museum te Deventer heeft u hier interresse in ?

Er wordt aangegeven dat er vooral cipressen staan Dat is onjuist. Het zijn jeneverbessen en dan nog eens een specifiek de niet gangbare soort in Nederland. Meestal tref je in Nederland de Juniperus communis aan. Op de begraafplaats in Wassenaar staan Juniperus chinensis, de Chinese jeneverbes.

Mijn zusje en ik logeerden wel eens (eind jaren 50) bij oom Markus en tante Hinke in Gersloot.. Oom Markus Deelstra was baas "op het gemaal" Ik vond het lawaai van de turbine in de machinekamer angstaanjagend. Met onze neven Sjoerd en Klaas hadden we veel lol.

De molen is iedere zaterdag vanaf 11 uur voor bezoekers geopend.

Het adres van de Annamolen is Keenterstraat 1a, 6006 PW Weert

Heel lang geleden (eind jaren 60) huurden we dit een aantal keren met onze familie voor de vakantie. Mooi dat het er nog is.

De beschreven sluis is de Gemeenelandsche sluis, later meer bekend als de Doeverense Sluis in het Oude Maasje daar waar deze de Elshoutse Zeedijk doorsnijdt.. Vermoedelijk gebouwd rond 1740 als inundatie en uitwateringssluis in het kader van het herstel van de schans van Doeveren. Het had twee puntdeuren die in 1860 zijn vernieuwd en in 1947 definitief zijn verwijderd. Vanaf die tijd was het een schotbalkensluis.

Bornrif is niet een juiste benaming voor vuurtoren noch huizen bij de vuurtoren. De vuurtoren heeft geen naam en derhalve de huizen ook niet. Het zijn gewoon 'vuurtorenwachtershuizen'. Lees hier hoe het komt dat er nogal eens Bornrif wordt gebruikt: https://www.persbureau-ameland.nl/de-vuurtoren-die-vuurtoren-heet

Ik lees niets over de ijskelder op de Hondsdonk

Dit dijkhuis is oorspronkelijk gebouwd halverwege de 16e eeuw en is een vroeg exemplaar van houtskeletbouw met halfstenen gevel op de benedenverdieping.

Ben er gedoopt ,1967,maar ik zag nu dat de ggd er mensen aan het vermoorden zijn met de gifspuit uit de synagoge van satan ,het kan verkeren

Ik ben het volledig met de omschrijving eens; zoals het is, moet het blijven. Daar heeft mijn vader zelfs (omstreeks 1962..dus nog later dan beschreven) een zadel laten maken voor onze pony in die tijd..vakwerk en dat kun je nog zien aan het gebouw

In aanvulling op de eerdere recensie/ informatie: het gaat niet om een steens opgeklampte gevel, maar de gevel is authentiek uit 1629, maar in 1902 voorzien van een cementlaag met schoon-metselwerk-imitatie met pseudo-voegen.

Dit pand is gebouwd in 1629 (historisch onderzoek en dendrochronologisch onderzoek). In de kern uit ca. 1400: een eenlaags dwarshuis met insteek en onder en steil zadeldak waarvan de zuidgevel behouden is. Herbouw in 1629 als herberg door Herman Sackers Biervoerder. Structuur van het huis van 1629 is grotendeels behouden. Twee verdiepingen met balklagen met gedecoreerde sleutelstukken. Verbouwingen in 1828 (vensters, luiken, interieur, volledig functionerend hijswiel met hijsbalk en valtouw), 1861 (achterhuis) en 1936 (winkelpui en interieur).

Ik heb als kind van eind 1943 tot eind 1952 als kind in dit gebouw gewoond. Mijn grootvader Klaas Groen was kantoorbeheerder van het postkantoor te Naarden. Het was een kantoor plus dienstwoning. Het was heel groot. Mijn grootouders woonden naast het postkantoorin de Cattenhagestraat. Ik woonde met mijn oudesr en twee broers op de eerste verdieping. Men had vanuit onze woonkamer een prachtig uitzicht op het kruispunt Pastoorstraat/Cattenhagestraat. Er was een hele grote zolder met het trapgat in het midden mijn vader en zijn broer hebben daar met een moterfiets rondjes gereden. De uitlaatgassen kwamen uit het dak. De Buren waarschuwde dat er brand was op de zolder. In deze periode was er regelmatig iets defect aan het huis het vergde veel onderhoud. Ik vaak met mijn vrieden op deze zolder gespeeld.

Goede en duidelijke omschrijving van het kasteel museum.

De beschrijving van de beelden en ornamenten klopt niet! Is geen gietijzer maar zink! Beeld Flora, de twee leeuwen bij de entree, 2 paardenhoofden achtergevel, de vier Kapitelen van de zuilen bij de entree en de consoles onder het balkon (draken) zijn van zink. Dit is heel zeldzaam en bijzonder! Dit heb ik ook per brief op 21-02-2021 kenbaar gemaakt maar helaas nog niet veranderd in het monumenten register.

Compleet gerenoveerd. Loop er vaak langs, wordt alleen al jaren niet verkocht. Teveel onderhoud en kosten met een rijksmonument. Gedoe.