Omschrijving van Woonhuis in Classicistische trant (voormalig notariskantoor)

Inleiding

WOONHUIS in Classicistische trant gebouwd in 1836, wellicht op de fundamenten van een ouder pand. Vanaf 1870 tot 1936 deed het huis dienst als notariskantoor en vanaf 1936 als Nederlands Hervormd rusthuis. Sinds de jaren zeventig is het huis weer particulier bewoond en teruggerestaureerd naar de oorspronkelijke woonhuisfunctie. Het woonhuis is vrij gelegen in een ruime tuin, met parkachtige aanleg.

Omschrijving

Eenlaags bouwlichaam, met een kleine kelder, op een rechthoekige plattegrond onder een afgeplat schilddak gedekt met gesmoorde tuiles du Nord; op het afgeplatte deel rubberoid. Aan de oostelijke zijde bevindt zich een kleine uitbouw onder een lessenaarsdak gedekt met gesmoorde tuile du Nordpannen. Op het schilddak bevinden zich twee, en op de aanbouw één vierkant opgemetselde schoorstenen. De gevels zijn voorzien van een witte rustica pleisterlaag met zwart geschilderde plint. De asymmetrische voorgevel aan de noordwestelijke zijde (Verdilaan) heeft een deur met sierrooster in een classicistische omlijsting met hardstenen neuten en een enkelruits centraal geplaatst bovenlicht; voor de deur een hardstenen stoepplaat. Links één en rechts twee hoge schuifkozijnen met persiennes. Boven de kroonlijst twee dakkapellen onder zadeldaken, met gekorniste hoekpilasters en gebroken frontons met daarin een dubbel ojief; in de dakkapellen bevinden zich eenvoudige schuifkozijnen.

De lange gevel aan de zuidwestelijke zijde heeft zeven schuifvensters, minder hoog dan aan de voorzijde, met houten onderdorpels onder getrapte sluitstenen met diamantkop in het pleisterwerk. Onder de kozijnen bevinden zich in het pleisterwerk spaarvelden met daarin een ruitmotief. In de kap bevinden zich twee oeil de boeufs met zinken mascarones en koperen dakbedekking. Aan de dakrand een kroonlijst als aan de voorzijde. Voorts aan deze zijde twee nieuwe koperen regenpijpen en een smeedijzeren vlaggemasthouder.

De zuidoostelijke gevel heeft schuifvenster en twee hoge serredeuren met persiennes onder ruitvormige ornamenten met ingeschreven cirkels. Ook hier een kroonlijst als aan de voorzijde.

De noordoostelijke gevel heeft een aanbouw onder lessenaarsdak met geschilpte windveren. Aan de korte zijde een klein raam, aan de lange zijde een drielicht en een gedeelde opgeklampte deur. Een ingemetselde steen vermeldt als jaartal van de aanbouw 1870. Naast de aanbouw bevindt zich een kelderraam onder een stoep naar de dubbele glasdeuren van de opkamer. Hiernaast een vierruits venster met bakstenen afzaat en een glasdeur naar de keuken. In de kap bevinden zich dakkapellen met respectievelijk drie en vier staande kozijnen en in het uitspringende deel éen klein raam en een drielicht. De dakkapellen, onder een vlak dak, hebben gekorniste hoekpilasters en eenvoudige houten lijsten. De gootlijst is eenvoudiger van uitvoering dan aan de andere drie zijden.

INTERIEUR Het interieur heeft op de begane grond nog een deels intacte indeling met eind 19de-eeuwse stucplafonds, balkenlaag in een van de vertrekken, een marmeren gangvloer, houten paneeldeuren en een tochtportaal in de neo-Lodewijk XIV stijl, uit 1927. In de kelder groen en geel/oranje geglazuurde plavuizen en een stookplaats. In de opkamer vaste kasten met ojieflijst.

Waardering

Het woonhuis is van algemeen belang vanwege de cultuurhistorische waarde als zeldzaam overgebleven vroeg 19de-eeuwse, vrij in tuin gelegen notabelenwoning.

Het woonhuis met bijbehorend interieur is van algemeen belang vanwege de architectuurhistorische waarde als voorbeeld van een vroeg 19de-eeuwse in classicistische trant opgetrokken woning.

Het woonhuis heeft ensemblewaarde vanwege de ruimtelijke en functionele relatie met het hek en het prieel.

Het woonhuis is gaaf in hoofdvorm, detaillering en in onderdelen

Tags: gebouwen, woonhuizen,woonhuis,woonhuis,woningen en woningbcomplx

Bron: Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed - Licentie CC-0 (1.0)