Omschrijving van Herenhuis in neoclassicistische stijl

Inleiding

Herenhuis in 1882 gebouwd in Neo-Classicistische trant. Het direkt aan de Hoofdstraat gelegen pand is gebouwd voor burgemeester L.W. Ebbinge naar ontwerp van architect H.E. Hoegsma. Aan de zuid- en achterzijde een ruime tuin met aan de straatzijde een monumentale beuk en smeedijzeren hekwerk. Het pand is onderdeel van de karakteristieke eind 19e eeuwse en begin 20e eeuwse lintbebouwing aan de voormalige Hoogeveensche Vaart in het centrum van Hoogeveen. De bescherming richt zich op het exterieur.

Omschrijving

In baksteen opgetrokken herenhuis bestaande uit een deel van twee bouwlagen aan de voorzijde (W) onder schilddak met twee gemetselde schoorstenen met afdekplaten en aan de achterzijde een deel van (O) één bouwlaag onder afgeknot schilddak; de dakschilden zijn gedekt met platte Friese en Hollandse pannen.

Symmetrisch ingedeelde voorgevel met gemetselde plint en brede geprofileerde verkropte daklijst. Middenpartij met entree, erboven een houten balkon met smeedijzeren balustrade op consoles en dubbele balkondeuren onder bovenlicht. De dubbele paneeldeur onder bovenlicht in een getoogde portiek met hardstenen stoep. Ter weerszijden van de middenpartij en op de gevelhoeken gemetselde pilasters met blokaanduiding; op beide bouwlagen vier T-vensters onder iets getoogde strek met hardstenen lekdorpels.

In het lage deel van de noordelijke zijgevel (deels vernieuwd) een tweede entree onder bovenlicht. De zuidgevel met drie vensters als omschreven; voor het lage deel een vijfzijdige houten serre op bakstenen basis met decoratieve daklijst en vensterstrook boven grote vensterpartijen.

Waardering

Herenhuis van architectuurhistorisch belang vanwege de Neo-Classicistische bouwtrant en het zorgvuldig vormgegeven ontwerp. In relatie met de omringende bebouwing van stedebouwkundig belang vanwege de beeldbepalende ligging in het bijzondere gebied langs de voormalige Hoogeveensche Vaart.

Tags: gebouwen, woonhuizen,woonhuis,woonhuis,woningen en woningbcomplx

Bron: Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed - Licentie CC-0 (1.0)