Omschrijving van Joodse Begraafplaats

Inleiding

De JOODSE BEGRAAFPLAATS met ijzeren HEKWERK (1909) bevindt zich sinds 1868 op het terrein van de Algemene Begraafplaats. Vanaf de 17de eeuw lag de Joodse begraafplaats op het Bolwerk. Omdat in de loop der tijd die plek te klein was geworden, kreeg de Joodse gemeente in november 1868 een stuk grond toegewezen binnen de Algemene Begraafplaats.

Het omheinde terrein ligt vanaf de ingang gezien op het rechter perk van de tweede rij. Op het terrein staan en liggen eenvoudige grafmonumenten en aan de oostzijde staat een reiningshuis (zie aparte omschrijving), dat tijdens de uitbreiding van het Joodse Deel in 1909 is gebouwd. Het ijzeren hekwerk op muurtje dat het terrein omringt, is ook tijdens de uitbreiding in 1909 aangebracht. In 1950 zijn hier de stoffelijke resten, afkomstig van de oude begraafplaats op het Bolwerk, herbegraven. De grafmonumenten worden niet afzonderlijk beschermd, maar zijn als herinnering aan de vooroorlogse Joodse gemeente van lokaal-regionaal genealogisch belang.

Omschrijving

De inrichting van het Joodse Deel is eenvoudig: de overwegend staande graven zijn in rijen gerangschikt; er is geen bijzonder inrichtingsplan herkenbaar. Vanaf het middelpunt van de twee hoofdassen begint een pad dat naar de ingang van het reinigingshuis leidt.

Het gietijzeren hekwerk, dat op een gemetseld muurtje staat, draagt ken-merken van de Jugendstil: vrij strakke spijlen afgewisseld door gebogen en gedraaide.

Waardering

De Joodse Begraafplaats, aangelegd in 1868, die deel uitmaakt van het complex van de Algemene Begraafplaats te Harlingen is van cultuurhistorisch belang:

- als bijzondere uitdrukking van een cultuurhistorische en geestelijke ontwikkeling;

- als essentieel onderdeel van een groter geheel dat cultuurhistorisch van nationaal belang is;

- wegens de visuele en esthetische kwaliteit van het ontwerp;

- in relatie tot de structurele en visuele gaafheid van de landschappelijke omgeving.

Tags: losse objecten, ed.,begraafplaats,begraafplaats en -onderdl,...

Bron: Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed - Licentie CC-0 (1.0)