Omschrijving van Rij van vier 'Zocher panden' die in feite verbouwde gebouwen zijn van het begijnehof

Rij van vier "Zocher panden" die in feite verbouwde gebouwen zijn van het Begijnehof.

Van oorsprong is dit een der conventsgebouwen. Het werd in 1843 in het kader der Zocher-verbouwingen aan de Asch van Wijckskade en naaste omgeving verbouwd tot vier witgepleisterde neo-classicistische woonhuizen.

Ze kregen een tweebeukige opzet met zadeldaken evenwijdig aan de straat.

De voorgevels van deze panden van twee bouwlagen hebben voor de zolders lage ramen die met de waterlijst eronder een mezzanino vormen. Hierboven ligt een geprofileerde kroonlijst. De onderdorpels van de vensters zijn verbonden tot een waterlijst. Tussen de bovenzijden der vensters vormt een geprofileerde lijst de bekroning der muurdammen die hierdoor het aanzien van pilasters krijgen. De gevels hebben aan de onderzijde een hardstenen plint. De voordeuren hebben een geprofileerde omlijsting die rond de bovenliggende ramen terugkomt, op de verdieping met rechthoekige versieringen in de hoeken.

Wijde Begijnestraat 15 is drie traveeën breed en heeft zijn deur links. Wijde Begijnestraat 17, drie traveeen breed, heeft zijn deur ook links, maar gekoppeld met die van nr. 19. Dezelfde koppeling komt ook voor in de omlijsting van de bovenliggende vensters. Hierdoor is het hele blok symmetrisch.

Wijde Begijnestraat 19 heeft boven zijn met 17 gekoppelde voordeur een zelfstandig hoofdgestel onder voluten.

Wijde Begijnestraat 21 heeft eenzelfde hoofdgestel boven zijn voordeur die rechts in de gevel zit.

Waarschijnlijk is het gebouw Wijde Begijnestraat 15-21 het oude Groothuis van het Begijnehof (Gesticht voor 1292), het eigenlijke conventsgebouw, dat in 1747 verkocht werd aan Guillaume Rossignol.

Het betreft hier een blok van vier panden van architectonisch belang, mede in samenhang met aansluitende Zocherbebouwing. Bovendien tezamen met Wijde Begijnestraat 112-114 (de oude kapel) van belang als resten van het Begijnehof.

Tags: gebouwen, woonhuizen,woonhuis,woningen en woningbcomplx

Bron: Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed - Licentie CC-0 (1.0)