Omschrijving van De Tempel

Inleiding

BIJGEBOUW 'De Tempel', behorende bij het complex 'Rode Scheikunde' dat gebouwd werd voor de afdeling der Scheikundige Technologie van de Technische hogeschool, naar ontwerp uit 1918-1923 van architect G. van Drecht. Het pand is gebouwd in een Traditionalistische stijl met invloeden uit de Amsterdamse School.

Het bijgebouw ligt ten zuidoosten van het hoofdgebouw, aan de zijde van de Schoenmakersstraat. Het staat zuidwest-noordoost georiënteerd omdat het oorspronkelijk evenwijdig aan de toendertijd schuin lopende straat stond.

Omschrijving

Vrijstaand bijgebouw van één bouwlaag met plat dak, opgetrokken vanuit een rechthoekige plattegrond. Het gebouw heeft een betonnen constructie en de muren zijn opgetrokken in baksteen. De plint wordt afgesloten door een uitkragende waterlijst. Bakstenen lisenen accentueren de traveemaat. De ongeprofileerde kunststenen kapitelen risaleren ten opzichte van de kunststenen kroonlijst, waarvan ze deel uitmaken. De kunststenen lateien boven de rechtgesloten vensters lopen eveneens door in de kroonlijst. Deze lijst wordt bovenaan afgesloten met een bloklijst met daarboven de betonnen uitkragende gootlijst.

Waardering

Het bijgebouw 'De Tempel', onderdeel van het complex 'Rode Scheikunde' naar ontwerp van architect Van Drecht uit 1918-1923 is van algemeen belang vanwege de cultuur- en architectuurhistorische waarde

- vanwege de plaats die het als historisch-functioneel onderdeel van het complex, later hoofdgebouw van de TH, inneemt in de geschiedenis van de Technische Universiteit Delft en vanwege het karakteristieke materiaalgebruik en detaillering in Traditionalistische trant waarin sprake is van sterke ensemblewerking met de overige complexonderdelen.

Het heeft stedenbouwkundige waarde vanwege de beeldbepalende ligging aan de zuidoostzijde van het hoofdgebouw, de ruimtelijk-functionele en visuele relatie met het hoofdgebouw en de herinnering aan de vroegere loop van de weg.

Tags: gebouwen, woonhuizen,bijgebouw,bijgebouwen kastelen enz.,...

Bron: Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed - Licentie CC-0 (1.0)