Omschrijving van Huize Sint Gerlach

Inleiding

In een traditionele bouwstijl in 1915 naar een ontwerp van architect N. Ramakers uit Sittard gebouwd Katholiek Sanatorium voor Drankzuchtigen.

Het voormalige SANATORIUM is markant gesitueerd tegen de helling van de Keerderberg. Aan de rechterzijgevel een aanbouw in een bouwlaag met plat dak. Aan de achtergevel een aanbouw uit 1964 in twee bouwlagen en met een plat dak en met een gangverbinding met het hoofdgebouw. De aanbouwen zijn uitgesloten van bescherming.

Omschrijving

Het voormalige sanatorium heeft een rechthoekige plattegrond telt twee deels drie bouwlagen plus een souterrainverdieping, en wordt afgedekt met schilddaken met mulden pannen. Het vrijstaande gebouw bestaat uit een langgerekte vleugel. Symmetrische indeling van de frontgevel met een naar voren springend middendeel met de entreepartij. Souterrainverdieping en trappartij in Kunradersteen, overige bouwlagen in mergel. Houten rechthoekige vensters. Houten rechthoekige deur in een houten rondboogvormige ingangspartij. Trappartij ingang met ijzeren balustrade en decoratieve ijzeren lantaarns. Boven de ingangspartij een nis met beeld Sint Gerlach en in smeedijzeren letters de naam "Huize Sint Gerlach". Smeedijzeren muurankers. Dakkapellen bekleedt en bedekt met leien.

Waardering

Het voormalig sanatorium Sint Gerlach is van cultuurhistorische waarde als bijzondere uitdrukking van een culturele en typologische ontwikkeling. Het object bezit streekgebonden architectuurhistorische waarde en is tevens van belang voor het oeuvre van architect N. Ramakers en vanwege het bijzondere materiaalgebruik. Ensemblewaarde ontleent dit object aan de markante situering tegen de helling van de Keerderberg, en wegens de bijzondere betekenis voor het aanzien van dit deel van de gemeente Margraten. Het voormalig sanatorium is tenslotte van algemeen belang op grond van de architectonische gaafheid van het exterieur en de functionele zeldzaamheid.

Tags: openbare gebouwen,sanatorium,gezondheidszorg,cult.,gezondh., wetenschap

Bron: Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed - Licentie CC-0 (1.0)